تخمین سایش ابزار درتراش کاری با روش سری زمانی غیر ایستا

در این مقاله، سیگنال های ارتعاش ابزار به دست آمده از یک فرایند تراش کاری برای تخمین سایش ابزار به کار می رود. در حین فرایند برش، سیگنال های شتاب ابزار به کمک یک شتاب سنج که بر روی نگهدارنده نصب شده، در مقادیر مختلف سایش اندازه گیری می شود. به دلیل این که سیگنال های شتاب اندازه گیری شده، دارای واریانس متغیر با زمان و غیر ایستا هستند، برای مدل سازی آن ها از سری زمانی با ضرایب وابسته به زمان استفاده شد و ویژگی های حساس به سایش به کمک مدل ها، استخراج گردید. ویژگی های حساس به سایش استخراج شده، واریانس باقی مانده سیگنال های مختلف می باشد و به عنوان فاصله ی سیگنال های ساییده شده از مدل مبنا به کار می رود. بر اساس تحلیل فاصله ی سیگنال های مربوط به ابزارهای ساییده شده از ابزار سالم در جهت های برشی مختلف، هم بستگی بین سایش ابزار و فاصله ی سیگنال ها به دست آمد. با بهره گیری از این رابطه، معیاری برای تخمین زمان تعویض ابزار حاصل گردید، به این صورت که منحنی های فاصله در جهت های برش اصلی و پیش روی بر حسب سایش، در محدوده ی سایش بحرانی ابزار به مقدار کمینه می رسند. بررسی نتایج نشان می دهد که منحنی های به دست آمده برای تخمین سایش در این روش دقت بیش تری نسبت به روش مدل-سازی ایستا دارند و می توانند در الگوریتم های تخمین سایش برخط زمان واقعی ابزار به کار بروند.